De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over Koningschap gesproken
De komende dagen willen we stilstaan bij Psalm 93. Eerder in dit programma hebben we stilgestaan bij de psalmen 91 en 92 zodat die uitzendingen nog eventueel terug te luisteren zijn. Nu dus Psalm 93

De Misjna, geeft aan dat de levieten in de tempel de volgende psalmen zongen op de zeven dagen van de week: Op de eerste dag, de zondag, Psalm 24 en op de maandag Psalm 48, op de dinsdag Psalm 94, op de donderdag Psalm 81 op de vrijdag Psalm 93 en tenslotte op de laatste dag, de zevende dag, de sabbat Psalm 92.

De Misjna is een verzameling Joodse mondelinge wetten en tradities die Gods geschreven wet aanvult en interpreteert, vooral de wet van Mozes.

Er wordt beweerd dat de Misjna de Schrift completeert, maar eigenlijk doet die het tegenovergestelde — Gods wetten en principes worden bedolven onder een berg door mensen opgestelde regels en tradities (Mr 7:1, 13). De Misjna heeft historische waarde omdat die voorziet in achtergrondinformatie bij bepaalde Bijbelgedeelten en een verklaring geeft voor oude Joodse gebruiken en ideeën.

In Psalm 93 lezen we over het Koningschap van de HEERE. De HEERE, JHWH, de verbondsgod van Israel. En daar begint deze Psalm klip en klaar mee. Daar is geen spelt tussen te krijgen. In de dagen van verwarring waarin wij leven, waarin we ons vaak afvragen wat waarheid is en dat de koningen van deze aarde in het duister tasten hoe het allemaal verder moet, staat het vanmorgen voor ons vast: De HEERE, JHWH, regeert. Hij staat er boven. Hij staat boven al het gedoe in deze wereld. Hij staat boven de stituatie in deze wereld. Maar ook staat Hij boven de situatie in jou leven. Phoe, dat geeft rust. Hij weet er van en hij trekt verder met je op in jou persoonlijk leven. Wat er ook gebeurt, is de slogan van een bekende verzekeringsmaatschappij, maar ik kan je vertellen dat wie zijn of haar vertrouwen op de Heere gesteld heeft, de allerbeste Verzekeraar met een hoofdletter heeft die onder de zon te vinden is van Hij verzekerd niet alleen tot het graf, maar tot over het graf. Amen?

Psalm 93 is een eerste Psalm in een kleine reeks tot en met psalm 99, die samen een vervolgverhaal vormen. Al zingend een stukje verder op de weg van de Heer. Op die manier gaan die Psalmen iets doen. Een verhaal dat zich voortplant als mensen in een fakkeloptocht, waarbij de fakkel van de een aan de ander wordt overgedragen. De ene Psalm draagt over aan de ander. Zo wordt geschiedenis gemaakt.

De geschiedenis wordt niet gemaakt in de krant en ook niet zozeer in het grote wereldgebeuren. De politieke leiders zijn ook vaak pionnen in een groot schaakspel. Achter de schermen, door de zuchters, de dichters, de zangers en de zieners maakt God Zijn geschiedenis. Misschien haalt God ze soms op het podium. Isaäc da Costa, een grote dichter uit de voorgaande eeuw dichtte het al:

Aan de eindpaal van de tijden
ziet mijn oog de geest van ’t kwaad
moe geworsteld en ontwapend
tot geen afval meer in staat
Als de Here God in allen
en in allen alles is
zal het licht zijn, eeuwig licht zijn,
licht uit licht en duisternis

In vers 1 lezen we:

De Heere is Koning. Met majesteit heeft Hij Zich bekleed; de Here heeft Zich bekleed, Hij heeft Zich met kracht omgord. Vast staat nu de wereld, zij wankelt niet.

De Hebreeuwse grondtekst begint met: De Here is koning', 'Adonai malach. Dat is niet zomaar een mededeling, die je al of niet naar behoefte naast je neer kan leggen of niet, maar een proclamatie, een afkondiging of openlijke officiële bekendmaking 'Adonai malach' of te wel 'Hij is koning geworden'.

En deze proclamatie wordt verder uitgewerkt: Hij is bekleed met majesteit, bekleed met kracht. Letterlijk staat er in het Hebreeuws met 'weerbaarheid'. Het is niet een God, die maar passief afwacht. God is geen toeschouwer vanaf een afstandje, maar een bondgenoot. Hij komt op voor het breekbare, het zwakke. Als deze God zich gaat bekleden is het gevolg: 'vast staat de wereld'. Wat is het Woord van God toch rijk, en wat geeft het een houvast in deze roerige tijden. Vind je ook niet. Maar ik wil het ook even persoonlijk maken.

De Heere, Adonai malach, Hij die Koning is geworden, is niet een God, die maar passief afwacht in jouw persoonlijk leven. God is geen toeschouwer die vanaf een afstandje staat te kijken hoe het jou vergaat in het leven, die jou maar een beetje alleen laat tobben in het leven, maar een bondgenoot. Hoort u het, een bondgenoot met een hoofletter. Hij komt op voor het breekbare, het zwakke. Als deze God zich gaat bekleden is het gevolg: 'vast staat de wereld'. Vast staat je leven.

Als dat geen zegen is.

Bij het zoeken naar een lied kwam ik een uitvoering van Psalm 93 tegen van Sons of Korah tegen en zij geven een toelichting op het lied dat ik graag aan je door wil geven:

Psalm 93 is de eerste van een groep Psalmen (tot Psalm 99) die de soevereine heerschappij van God over de aarde vieren. Net als de rest van deze psalmen is dit een psalm die uitdrukking geeft aan een houding van eerbied en ontzag. Het brengt ons bij het soort ervaring dat Job opdeed aan het einde van het boek dat zijn naam draagt.

Tegenover de ontzagwekkende kracht en grootsheid van de natuurlijke wereld ervaart de psalmist iets waar woorden geen recht aan kunnen doen. Daarom zal alleen de taal van de beukende zeeën voldoende zijn om iets uit te drukken van wat hier wordt gevoeld. In de oudheid werd de oceaan niet bekeken zoals we er tegenwoordig romantisch naar kijken, maar met een grote mate van angst. De grote afgrond van de oceaan was de plaats waar velen het leven lieten en werd in veel opzichten als onpeilbaar beschouwd als de lucht. Het werd daarom ook gezien als een plaats van mysterie.

Het is dan ook niet moeilijk te begrijpen waarom de psalmist de oceaan aanroept om uit te drukken wat hij over God voelt. De ervaring van ontzag, dat wil zeggen de vreze des Heren, is de ervaring van de onpeilbare grootheid van God en de oneindige en mysterieuze aard van Gods wezen.

Rijden op de wil van God kan iemand net zo kwetsbaar maken als rijden op de grote oceaan en toch wordt de grootheid van God ook gevoeld in deze Psalm die gevierd wordt als iemands grootste zekerheid. Want de troon van God staat stevig en kan niet worden bewogen. De transcendentie en onveranderlijkheid van God wordt hier gezien als het anker in een schepping die de mens zo minuscuul en kwetsbaar maakt. Deze zang is opgenomen tijdens een tour door Nederland in 2009. Ik hoop dat je ervan geniet.

Wel moet ik er bijzeggen dat de aanloop van het lied voordat er gezongen wordt wat lang is, dus even geduld daarbij:

https://www.youtube.com/watch?v=f-PYpyaGXYc

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over Gods troon gesproken
Vandaag gaan we weer verder met deze psalm en dan vers 2: 'Uw troon staat vast'.  De troon van de Heere God is ook het thema dat ook telkens in Openbaring terugkeert.

Het was ook het eerste dat Johannes op Patmos te zien kreeg: een troon. Johannes op Patmos: van kindsbeen af zong hij de Psalmen in de synagoge. Als hij niet kon slapen, bezorgd over de gemeenten en het wereldgebeuren, begint er een Psalm in hem te zingen, misschien wel Psalm 93.

En dan ziet hij de hemel opengaan, dan ziet hij de troon in de hemel. Profetie wordt vaak geboren, zij komt op uit de voedingsbodem van wat een mens heeft gehoord of heeft gezongen.

Terstond kwam ik in vervoering des geestes en zie, er stond een troon in de hemel en iemand was op die troon gezeten (Openbaring 4:2)

Vanuit die troon gaat het allemaal gebeuren. Kleys Kroon spreekt over: de verborgen troon te midden van al het wereldgebeuren. Wie regeert er nu eigenlijk op aarde, achter al dat tumult?

God timmert niet zo aan de weg. Tom Naastepad: Gij zijt het die het langst Uw nederlaag verduurt. Altijd is weer de indruk: hier een groepje, daar een groepje, God als het ware in de minderheid. De tegenpartij verslaat er duizenden, miljoenen. Nooit meer vergeten, dat is het hart van ons geloof. Zo lijkt het boek Openbaring geboren uit Psalm 93. De Bijbel is geen los zand, er zijn veel verbanden.

Van wanneer af staat die troon vast? 'Van oudsher', letterlijk staat er 'van toen af', zam ('me'az'). De rabbijnen hebben zich afgevraagd wanneer dat was, dat 'toen'. Het komt nog een keer voor als eerste woord van Exodus 15:1:

Toen zong Mozes met de Israëlieten de Here dit lied en zij zeiden: Ik wil de Here zingen, want Hij is hoog verheven, het paard en zijn ruiter stortte Hij in de zee.

Toen, na de doortocht door de Schelfzee, net door het doodswater als de ternauwernood ontkomenen. Het slavenhuis voorbij op de grens tussen Egypte en de woestijn.

'Toen' ('me'az') zong Mozes: van toen af werd de troon van God gegrondvest. Daar waar mensen zijn, die beginnen te zingen. Geen magie, geen methode: daar waar een lied geboren wordt. Daar zijn mensen in wie Zijn koninkrijk begint. Het zingen was hen in Egypte vaak vergaan.

Levinas spreekt over: een getraumatiseerd volk met het litteken van het lijden. Een lied heeft pas waarde als er een verhaal achter zit. 'Van toen af'.

Waar staat de troon van God? Op het randje van de zee, kon U geen ander plekje vinden? André Neher zegt: in het no-mans land, vaak ook het no-Gods land. Tussen Egypte en Kanaän, tussen dag en nacht, tussen licht en duisternis. Van daaruit zal het gaan over de hele aarde.

Het vers eindigt met: met ('me` olam 'atah'). Van oertijd af zijt gij. Hij is de God die begint, daarna voleindigt Hij ook.

Als dat geen zegen is.

Maar daar stopt het vandaag niet, want Zijn troon staat niet alleen vast in de dagen van Mozes in de woestijn, maar ook nu Anno 2021, in de dagen waarin wij leven. Ook vandaag in de geschiedenis met Zijn Volk Israel vandaag de dag.

Na de doortocht door de tweede wereld oorlog, net door het het vuur van de verbrandingsovens van Auswitz, waarin er slechts enkelen ternauwernood ontkwamen. En dan nu het slavenhuis, de ballingschap voorbij op de grens tussen Egypte en de woestijn.

'Toen' ('me'az') zong Mozes, en nu mag het volk gaan zingen en zien we er naar uit dat God zijn troon zal innemen in Jeruzalem. Daar waar mensen zijn, die beginnen te zingen. Geen magie, geen methode: daar waar een lied geboren wordt. Daar zijn mensen in wie Zijn koninkrijk begint. Het zingen was hen in de afgelopen 2000 jaar vaak vergaan.

Inderdaad, er is ook nu sprake van een getraumatiseerd volk met het litteken van het lijden. Een lied heeft pas waarde als er een verhaal achter zit. 'Van toen af'. En wij mogen zeggen: Van nu af aan.

Waar staat de troon van God? Op het randje van de zee, kon U geen ander plekje vinden? Inderdaad ook nu in het no-mans land, vaak ook het no-Gods land. Tussen Egypte en Kanaän, tussen dag en nacht, tussen licht en duisternis. Van daaruit zal het gaan over de hele aarde. Nog even volhouden hoor, we zijn er nog niet, maar e zijn er bijna.

Me` olam 'atah'. Van oertijd af zijt gij. Hij is de God die begint, daarna voleindigt Hij ook.

Als dat geen zegen is.

https://www.youtube.com/watch?v=x_mglyUxDaM

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over de krant van vandaag gesproken
We willen vandaag stilstaan bij het derde vers uit de psalm die zegt:

Stromen verheffen, o Here,
Stromen verheffen hun stem,
Stromen verheffen hun bruisen.

Eerder zeiden we al: Tegenover de ontzagwekkende kracht en grootsheid van de natuurlijke wereld ervaart de psalmist iets waar woorden geen recht aan kunnen doen. Daarom zal alleen de taal van de beukende zeeën voldoende zijn om iets uit te drukken van wat hier wordt gevoeld. In de oudheid werd de oceaan niet bekeken zoals we er tegenwoordig romantisch naar kijken, maar met een grote mate van angst. De grote afgrond van de oceaan was de plaats waar velen het leven lieten en werd in veel opzichten als onpeilbaar beschouwd als de lucht. Het werd daarom ook gezien als een plaats van mysterie.

Het is dan ook niet moeilijk te begrijpen waarom de psalmist de oceaan aanroept om uit te drukken wat hij over God voelt. De ervaring van ontzag, dat wil zeggen de vreze des Heren, is de ervaring van de onpeilbare grootheid van God en de oneindige en mysterieuze aard van Gods wezen.

Rijden op de wil van God kan iemand net zo kwetsbaar maken als rijden op de grote oceaan en toch wordt de grootheid van God ook gevoeld in deze Psalm die gevierd wordt als iemands grootste zekerheid.

En we horen als het ware het ritme van de Psalm en het ritme van de golven in de woorden:

Stromen verheffen, o Here,
Stromen verheffen hun stem,
Stromen verheffen hun bruisen.

Door de woorden heen hoor en zie je als het ware de vloed opkomen.

En natuurlijk, we kunnen deze woorden op ons persoonlijk leven toepassen. God is Koning en staat boven uw persoonlijke omstandigheden. En soms lijkt het misschien wel in je leven dat je lijkt te verdrinken in allerlei verschillende vervelende omstandigheden en roep je misschien ook wel tot G’d de woorden:
Stromen verheffen, o Here,
Stromen verheffen hun stem,
Stromen verheffen hun bruisen.

En zo mag je het ook lezen en op jezelf toepassen, maar in eerste instantie hebben de woorden ook en misschien moet ik wel zeggen juist betrekking op het wereldgebeuren, want het gaat in deze Psalm. En over De HEERE, JHWH, de Koning. Om wel te verstaan om de koning van Israel!

En wat heeft het volk Israel te maken gehad met het verheffen van de stromen. En de stromen zijn een synoniem voor de volkeren zee. Ik ga dat nu niet allemaal hier aanhalen, u kent de geschiedenis van Israel door de eeuwen heen. Ongelooflijke stromen van geweld en stemmen.

Maar niet alleen toen in het verleden, maar ook nu, anno 2021. Een kwartiertje geleden las ik een artikel met de kop: Antisemitisme ‘gemainstreamd’ in de West-Europese politiek, zegt Israëlisch onderzoek. En het antisemitisme neemt in Amerika hand over hand toe. Inderdaad het is voluit waar en realiteit in juni 2021:

Stromen verheffen, o Here,
Stromen verheffen hun stem,
Stromen verheffen hun bruisen.

Maar we gaan ook vandaag niet in de mineur eindigen hoor, want over water gesproken lezen we in Jesaja 43. Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn. Ik ben de Heere uw God. Uw Heiland.

En wat is het een geweldig hoofdstuk en wat is het een geweldig actueel hoofdstuk als we lezen:

Maar nu, zo zegt de HEERE,
uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël:
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost,
Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij.

Wanneer u zult gaan  door het water, Ik zal bij u zijn,
door rivieren, zij zullen u niet overspoelen.

Wanneer u door het vuur zult gaan, zult u niet verbranden,
geen vlam zal u aansteken.

Want Ik ben de HEERE, uw God,
de Heilige van Israël, uw Heiland.

Ik heb Egypte als losgeld voor u gegeven,
Cusj en Seba in uw plaats.

Sinds u kostbaar bent in Mijn ogen,
bent u verheerlijkt en heb Ík u liefgehad.
Daarom heb Ik mensen gegeven in uw plaats
en volken in plaats van uw ziel.

Wees niet bevreesd, want Ik ben met u.
Vanwaar de zon opkomt, zal Ik uw nageslacht halen
en vanwaar zij ondergaat zal Ik u bijeenbrengen.

Ik zal zeggen tegen het noorden: Geef!
En tegen het zuiden: Weerhoud niet!
Breng Mijn zonen van ver,
en Mijn dochters van het einde der aarde.

Ieder die genoemd is naar Mijn Naam,
die heb Ik tot Mijn eer geschapen, die heb Ik geformeerd, ja, die heb Ik gemaakt.

Inderdaad, het is voluit waar. Daar waar het antisemitisme hand overhand toeneemt in de dagen die wij beleven en dagelijks vermeerderd, daar zien we tegelijkertijd dat de HEERE, de G’d van Israel Zijn volk aan het thuishalen is. Dagelijks, pas uit maar liefst 20 landen tegelijk op 1 dag. Wat een wonder van genade.

En eh, doe de kant maar de deur uit hoor, die lezen we tegenwoordig in G’ds Woord, duizenden jaren geleden, maar meer actueel dan welke krant ook. In wat een geweldige tijd mogen we leven.

Als dat geen zegen is.

Als afsluitend lied van dit programma denk ik aan het lied Bring us back, gezongen door Joshua Aaron. Hij zit dit lied bij de muren van Jeruzalem terwijl er een groep van ongeveer 40 mensen aanwezig is die zojuist geemigreerd zijn naar Israel. Alijah gemaakt hebben. Zij zijn opgegaan naar Israel. En let om mijn woorden, er komen er op korte termijn nog veel en veel meer, want de oogst is rijp!

https://youtu.be/Pc5TFKEooto

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over het ‘ja maar’ gesproken
We willen vandaag stilstaan bij het vierde vers uit de psalm die in het Hebreeuws zegt:
boven de stemmen van vele wateren, van de geweldige baren der zee, is de Here geweldig in den hoge.

Ja, ja, het kan waar zijn:
De volkeren verheffen, HEERE,
de volkeren verheffen hun stem,
de volkeren verheffen hun gebruis.

Maar…
boven de stemmen van vele wateren, van de geweldige baren der zee, is de HEERE geweldig in den hoge.

Boven de stemmen van machtige wateren, de Mym ('majim'), een beeld van de volkerenzee. Over welk beeld gaat het nu eigenlijk? Weer een trapje hoger dan het beeld in vers 3, dan nog een trapje hoger: 'de majestueuze brekers van de zee' en dan opeens keert het 'geweldig' terug, maar nu in combinatie met 'in de hoge is de HEERE' of zoals het ook vertaald kan worden met de 'formidable'. Zo is het laatste woord van dit vers de Naam van God. Hij heeft het laatste woord en Hij is het laatste Woord. Die Naam vormt na al het geweld in vers 3 en 4 HET rustpunt. Punt uit zou ik willen zeggen.

Mag ik Psalm 68 vers 11 in de oude berijming eens aanhalen in dit verband?

Gewis hoe hoog de nood mag gaan
God zal zijn vijands kop verslaan (...)
De Heer heeft zelf ons toegezeid;
'k zal u door macht en wijs beleid
uit Bazan weer doen komen,
u zullen als op Mozes' beê
wanneer uw pad loopt door de zee
geen golven overstromen.

Boven al die geschiedenis, het tumult staat die Naam, de Eeuwige.

En we lezen in Jesaja 43:

Zo zegt de HEERE,
Die een weg maakte in de zee
en een pad in machtige wateren,

Die strijdwagens en paarden deed uitrukken,
leger en macht,
zij liggen tezamen neer, zij zullen niet meer opstaan,
uitgedoofd zijn zij, uitgeblust als een vlaspit.

Denk niet aan de dingen van vroeger,
let niet op de dingen van het verleden.

Zie, Ik maak iets nieuws.
Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?
Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn,
rivieren in de wildernis.

De dieren van het veld zullen Mij eren –
jakhalzen en struisvogels –
want Ik zal water geven in de woestijn,
in de wildernis rivieren,
om Mijn volk, Mijn uitverkorene, te drinken te geven.

Dit volk heb Ik Mij geformeerd.
Zij zullen Mijn lof vertellen.

Als dat geen zegen is.

We gaan luisteren naar het lied How Great is Our, hoe groot is onze God. Het wordt gezonden in het Hebreeuws, Pools en Engels en in Krakow, Polen gezongen met 3 miljoen mensen in totaal. Denk je eens in Krakow, op die plek en dan zingen Hoe groot is onze God.

https://youtu.be/m-zp8lHBryU

De HEERE is Koning

De HEERE regeert, Hij is met majesteit bekleed,
de HEERE is bekleed en heeft Zichzelf omgord met macht.
Ja, vast staat de wereld, hij zal niet wankelen;

2vast staat Uw troon, van oudsher,
U bent van eeuwigheid.

3De rivieren verheffen, HEERE,
de rivieren verheffen hun stem,
de rivieren verheffen hun gebruis.

4De HEERE in de hoogte is machtiger
dan het bruisen van machtige wateren,
de machtige golven van de zee.

5Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Over het vertellen van verhalen gesproken
We zijn al weer bij het laatste vers van deze indrukwekkende Psalm, maar zoals we gezien hebben ook profetische Psalm.

Ik lees het vers nog een keer aan je voor:

Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Het lijkt een heel ander thema dan de voorgaande verzen: 'de getuigenissen van God', die 'zeer betrouwbaar, zeer vast' zijn.

Dan komt er ineens een huis in beeld. Dus in deze Psalm niet alleen een troon (vers 2), maar ook een huis. Deze God zweeft niet ergens, maar heeft een huis met een sieraad: de heiligheid. Niet maar tijdelijk, maar: 'tot in lengte van dagen'. 'Van toen af' (vers 2), 'tot in lengte van dagen' (vers 5) als een perspectief in de tijd. De golven gaan voorbij, maar het koningschap van de Eeuwige gaat van toen af tot in lengte van dagen mee.

Het huis van God staat daar ongedeerd, eigenlijk als een soort schilderij. Op allerlei manieren kan worden uitgebeeld wat het betekent als de mens weer thuiskomt. Zo roept dit vers het beeld op van een huis van God boven of misschien wel te midden van al die golven.

Men zou deze Psalm 93 als thema mee kunnen geven: in de wereld staat een huis. Dit is wat wij mogen geloven, dat huis doorstaat de tijd en door die glans trotseert Uw huis de tijd.

Niemand zal het huis van de Eeuwige kunnen vernietigen, misschien wel afbreken. En toch: opnieuw zal God Zijn woning maken te midden van de overlevenden. Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar, o Heere.

Stromen, golven enz. verheffen hun stem. Wat zeggen ze? Ik zou het niet weten. Hebben ze een verhaal, een boodschap? Een hoop lawaai! Daarmee komen ze tot hun climax. Zo is het ook met de volkeren. En tegenover die stem, dat lawaai, stelt God Zijn woord. Zo heeft Israël ook in de woestijn gelopen met de ark der getuigenis, waarin de tafels waren opgeborgen. Met die getuigenis hebben ze gelopen niet alleen door de woestijn, maar door de eeuwen heen. Zeer bestendig, zeer trouw.

Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde voorbijgaat, zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. (Mattheüs 5:18)

Zo kan een vloed alles wegspoelen, God zegt: Ik heb nog een boekrol, waarin Ik getuig van Mijn plan ten behoeve van Zijn mensen, het leven en de hoop die in Hem is.
God heeft een pact tegen de wanhoop. Het raadsel van het kwaad spoelt soms als golven over deze wereld. Jezus is blijven getuigen.

En ik hoorde een luide stem in de hemel zeggen: Nu is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onze God en de macht van zijn Gezalfde; want de aanklager van onze broeders, die hen dag en nacht aanklaagde voor onze God, is nedergeworpen. En zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot in de dood. (Openbaring 12:10,11)

Wij mogen met God mee getuigen, geloven en hopen. 'Vol verwachting blijf ik hopen, geloven en uiteindelijk wint het geloof van God'. Dat is de grond van ons bestaan: het geloof van God! Niet zozeer hoe groot ons geloof is.

Een interessante vraag in dit verband is: als nu niemand zou geloven, zou God er dan mee ophouden? Hij gaat de 2e mijl, zelfs de laatste! Dan creëert het evangelie zijn eigen geloof, dwars tegen de golven in.

Handelingen 15:21: Want Mozes heeft van oude tijden af in elke stad mensen die hem prediken, want hij wordt elke sabbat in de synagogen voorgelezen.

Omdat Mozes, als symbool voor de TORAH, in elke stad mensen heeft, die hem voorlezen gaat de aarde niet verloren.

Daarin ligt de toekomst geborgen, de TORAH heeft een dragende kracht als het licht en het zout, dat het bederf tegenhoudt. In de beruchte Kristallnacht in Duitsland werden alle synagogen verbrand. In een plaats werden 2 TORAH-rollen gered door Mendel Banker. Dat hele rijk gaat voorbij, maar die TORAH-rollen gaan door.

De kracht van God mogen we nooit onderschatten. De Schriftlezing in de eredienst is het belangrijkste, de preek is een soort toegift. Als illustratie van de kracht van het voorlezen het verhaal van een leraar en een student.

Ziek van schuld en boete na het vermoorden van zijn hospita vraagt iemand hem of hij hem iets mag voorlezen. Leest hem het verhaal van de opwekking van Lazarus voor. Dit verhaal wordt de ommekeer in het leven van de student, als hij daaruit tot de ontdekking komt dat Jezus hem roept. Jeshua roept hem uit de dood vandaan.

Zo ontdekt Elie Wiesel in Warschau na de oorlog nog een synagoge in een grot onder de grond met 12 mensen. Het was op de gedenkdag van de verwoesting van de tempel, waarbij volgens de traditie de banken waren omgekeerd, de lichten uitgedaan en Klaagliederen werden gezongen.

De getuigenissen van God zijn betrouwbaar, God heeft nog een huis waar het Woord wordt voorgelezen. Het laatste woord is aan dat huis van Hem, dat zal staan: vast en zeker, een altijd veilig huis.

Zo vertelt een vervolgverhaal iets van het karakter van God. Er komt nooit een einde aan.

Uw getuigenissen zijn zeer betrouwbaar;
de heiligheid is een sieraad voor Uw huis, HEERE,
tot in lengte van dagen.

Als dat geen zegen is.

Er is zoveel vreugde in bij U thuis
Wanneer we allemaal zingen
Over wat is, over wat zal zijn
En over alles wat U doet

We hebben betere dagen gekend
Maar toch zullen we niet opgeven
Voor de vreugde die ons is voorbereid
Die gaat komen, ja, vreugde zal komen

Doe je handen omhoog
Voor Yeshua vieren wij
We zullen uw goedheid zien in de hemel
Maar ook in het land van de levenden

We heffen onze stem naar de hemelen
En vullen die met onze liederen
We vieren samen als familie
Wanneer we weer bij u thuiskomen

De hele schepping roept het uit naar U
Gezegend bent U die komen zal, Maranatha

Of het nu een jaar duurt of honderd jaren
We zullen op U wachten vol verwachting
Hij die opgestegen is, maar ook weer neer zal dalen
En dan zal het grote feest beginnen